Ereğli Nefes Almak İstiyor!
Karadeniz Ereğli… Deniziyle, sabah serinliğiyle, tuzlu esintisiyle tanıdığımız şehrimiz. Ama son günlerde bu güzel kentte sabahlar artık ferah değil. Gökyüzü puslu, hava ağır, pencereler is içinde. Çünkü bir haftadır Erdemir’in bacaları susmuyor.
Bu yazıda bir şikâyetten öte, bir çağrı var: Ereğli halkı nefes almak istiyor.
Bir Şehir Duman Altında
Son günlerde sabahları uyandığınızda pencereyi açmak bile cesaret ister hale geldi değil mi? Gökyüzü gri, havada yoğun bir pas kokusu, geceleri göğe yükselen alevler… Sosyal medyada paylaşılan görüntüler korkutucu: şehrin silueti dumanlar içinde kaybolmuş, yıldızlar değil is parçaları dolaşıyor havada.
Ereğli’nin her sokağında aynı serzeniş: “Bu ne zaman bitecek?”
Sanayi mi? Sağlık mı?
Hiç şüphesiz, Erdemir yıllardır bu şehre iş, ekmek, emek verdi. Binlerce aile geçimini bu dev fabrikadan sağladı. Ancak artık sorulması gereken şu: Üretim, yaşam hakkının önüne geçebilir mi?
Bir fabrika hem üretim yapabilir, hem çevresine zarar vermeden faaliyet gösterebilir. Dünya bunu yapabiliyor. Gelişmiş filtre sistemleri, modern emisyon kontrol teknolojileri ile duman ve zehir havaya karışmadan durdurulabilir.
Peki biz neden hâlâ bu teknolojilere geçemedik?
Bu Şehir Sana Güvendi Erdemir
Ereğli, seni bağrına bastı. Emeğini sundu, gençlerini senin için eğitti, yıllarca seninle büyüdü. Şimdi karşılığında beklediği tek şey, temiz hava ve sağlıklı bir çevre.
Bu çok mu fazla?
Bacalardan Duman Değil, Umut Çıksın
Bu yazının amacı suçlamak değil, harekete geçmeye davet etmektir. Hep birlikte bir şeyler değişsin istiyoruz. Bacalardan çıkan her duman tanesi, geleceğimizden çalınan bir nefes olmasın.
Ereğli’nin gökyüzü maviye, geceleri yıldızlara kavuşsun istiyoruz.
Bu şehir nefes almak istiyor.
Leave a Reply